алма мойын

См. также в других словарях:

• алма мойын құба үйрек — Қ орда., Арал) діни ұғымда береке дарығанға көрінетін қасиетті елес мағынасында қолданылады …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қоныс — қон етістігінен жасалған ортақ етіс. Алма мойын көк үйрек Көлден көлге қ о н ы с ар. Кедейден шыққан би болса, Нашарды жақтап болысар (Досбол шешен: Ел аузынан, 73). Дос та іздедім, Жау тисе болысатын. Қыс қыстасып, жаз қ о н ы с а т ы н… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сам — сын. көне. Сұр. Алма мойын с а м үйрек Ана Еділден көксіген. Көлді тастап, қырға ұшса, О дағы бір тарланға жолығар (Шалкиіз: Жеті ғасыр., 1, 37) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• дарбыз — (Шымк.: Кел., Сарыағ., Түркіс.; Жамб.: Жам., Шу, Қорд., Луг., Мер., Мойын.; Алм.: Кег., Нар., Еңб қаз., Талд.) қарбыз. Суын аз берген д а р б ы з жүдә мазалы болады, шырын боп қалады (Шымк., Кел.). Ала дарбыз ерте пісетін д а р б ы з. Қара дарбыз …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі